Wyniki konkursu świątecznego!

Cześć! Nadszedł wreszcie ten dzień. Wczoraj konkurs się zakończył i czas wyłonić zwycięzcę. Zanim to... chciałem wam bardzo podziękować! Nie zgłosiło się wcale tak mało osób, jak się obawiałem :) Wasze pomysły były naprawdę świetne i nieźle czytało mi się wasze propozycje. Niektóre tak mnie wciągnęły, że chciałbym poznać ich kontynuację, ale to raczej nie możliwe ;\ Cieszę się, że znaleźliście chwilę, żeby napisać swoją pracę! Nie zawiodłem się na Was ;)

Hah, warto jeszcze dodać, że najwięcej osób, które wybierało wariant drugi, opowiadało o chęci przeniesienia się do świata magii Harry'ego Potter'a. Nie dziwię się im! Gdybym mógł wybrać jeden świat, w którym chciałbym się znaleźć, byłby to właśnie ten, wykreowany przez J.K.Rowling.

A teraz do rzeczy. Zwycięzcą w Świątecznym Konkursie jest... Kahori! Gratuluję serdecznie! Już wysyłam do Ciebie wiadomość i czekam na dane do wysyłki. Niżej zamieszczam zwycięską odpowiedź:

Jestem Christa, siódma. Dziś nadszedł wielki dzień. Wyruszam na Ziemię wraz z dziewięcioma innymi żołnierzami. Wszyscy jesteśmy doskonale wyszkoleni.

Ziemia nie jest już planetą, jaką znacie. Od 120 lat nikt nie postawił na niej nogi. Ja sama uczyłam się o niej tylko w szkole. Dziś okaże się, czy wciąż można tam żyć.
Obecnie żyjemy na niewielkiej stacji kosmicznej. Populacja ludzka jest nieliczna. Większość osób zginęło po tajemniczym wybuchu na Słońcu. Gwiazda centralna Układu uwolniła tyle energii, że spaliła powierzchnię naszej planety, wraz ze wszystkim, co na niej żyło. Okazało się jednak, że to nie wszystko... Nieznane ziemskim naukowcom nowe cząstki nazwane Cząstkami M zmieniły nie do poznania Ziemię. Cząstki M dosłownie rozbijały DNA roślin i łączyły ze sobą tworząc zupełnie nowe, dziwaczne gatunki. Jednym z naszych zadań jest zebranie próbek dla naukowców ze Stacji.

Każda osoba od najmłodszych lat szkolona jest na żołnierza. Teraz, gdy technologia pozwala nam dostać się na Ziemię, wybrano dziesięciu najlepszych, młodych pionierów. Ja jestem jedną z nich. Od dziś dla władz jestem tylko numerem 7. Będą wydawać mi polecenia, traktując mnie niczym robota. Nie chciałam lecieć na Ziemię, jednak oni nie dali mi wyboru.
Wsiadamy na statek. Znajdowałam się w nim już miliony razy, jednak tylko na imitacjach lotu. Siedzę obok moich najlepszych przyjaciół – Sama oraz Jennifer. Słuchamy instrukcji naszego przełożonego, chociaż znamy je już na pamięć. Wstrzykują nam chipy oraz dają sprzęt do komunikacji. Zapada cisza. Przed nami długa droga...
***

W końcu lądujemy. Po chwili z zapartym tchem schodzimy z pokładu. Nigdy wcześniej nie widziałam czegoś takiego. Poruszam się po prawdziwej glebie, dotykam roślin, zanurzam dłonie w płynącym strumieniu. Ziemia wygląda całkiem inaczej niż na zdjęciach, które widziałam w historycznych księgach. Wszystko wydaje się być dziwaczne, zmutowane. Drzewa są szerokie i niezwykle wysokie, a niektóre kwiaty prawie dorównują im wielkością. Obok mnie przelatuje gromada kolorowych owadów. Generał Pepper rozkazuje nam, abyśmy wyciągnęli broń i niczego więcej nie dotykali. Musimy poszukać miejsca na rozbicie obozu. W ciszy przebijamy się przez dżunglę. Zastanawiam się, czy teraz cała Ziemia tak wygląda, czy może jest to tylko jej niewielki fragment. Nie wiemy nic o tym świecie, więc musimy być niezwykle ostrożni. Możliwe, że tym razem ludzie nie będą już najinteligentniejszymi istotami na tej planecie.

Chciałabym, aby autorką książki została Suzanne Collins. Uwielbiam trylogię „Igrzyska Śmierci” oraz styl, w jakim została napisana.

Odpowiedź - moim zdaniem - bardzo oryginalna, ciekawie opowiedziana i żałuję, że nie przeczytam kontynuacji tej historii :c Cóż, jeszcze raz gratuluję i dziękuję wszystkim za udział!

Życzę miłych (czytaj: do przeżycia) ostatnich czterech dni harówy. A potem święta, książki, prezenty i co tylko dusza zapragnie! Przez... 17 dni *o* Do napisania!